ΕΔΔΑ, Verlagsgruppe Droemer Knaur GmbH & Co. KG κατά Γερμανίας
Με την απόφαση της 19ης Οκτωβρίου 2017, στην υπόθεση Verlagsgruppe Droemer Knaur GmbH & Co. KG κατά Γερμανίας (Αριθμός προσφυγής 35030/13), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), σε περίπτωση κατά την οποία εκδότης διατάχθηκε να καταβάλει αποζημίωση σε άτομο που είχε αναφέρει ως υποτιθέμενο μέλος της μαφίας.
Όσον αφορά τα γεγονότα, η προσφεύγουσα εταιρεία (εκδοτικός οίκος βιβλίων) είχε καταδικαστεί να καταβάλει αποζημίωση ύψους 10.000 ευρώ σε πρόσωπο στο οποίο αναφέρθηκε, σε βιβλίο που δημοσίευσε, ως υποτιθέμενο μέλος της μαφίας. Η εταιρεία είχε βασίσει το σχετικό απόσπασμα, μεταξύ άλλων, σε μια εσωτερική έκθεση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ποινικών Ερευνών. Εντούτοις, τα εγχώρια δικαστήρια έκριναν ότι η προσφεύγουσα εταιρεία δεν είχε συμμορφωθεί με το καθήκον της να προβεί σε μια διεξοδική έρευνα, προσβάλλοντας σοβαρά το δικαίωμα της προσωπικότητας του εν λόγω προσώπου. Ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ο εκδοτικός οίκος ισχυρίστηκε ότι η εντολή περί αποζημιώσεως παραβίαζε το δικαίωμά του στην ελευθερία έκφρασης.
Το ερώτημα που τέθηκε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ήταν το κατά πόσο υπήρξε μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας έκφρασης της προσφεύγουσας εταιρείας και του δικαιώματος προστασίας της ιδιωτικής ζωής και της φήμης του εν λόγω προσώπου.
Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι, τα εθνικά δικαστήρια εξισορρόπησαν προσεκτικά τα εν λόγω δικαιώματα, σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζει η νομολογία του Δικαστηρίου, και απέδωσαν θεμελιώδη σημασία στην αλήθεια του μηνύματος που μεταδόθηκε. Υπό τις συνθήκες αυτές, και λαμβάνοντας υπόψη το περιθώριο εκτίμησης που απολαμβάνουν τα εθνικά δικαστήρια κατά την εξισορρόπηση των ανταγωνιστικών συμφερόντων, δεν υπήρχαν σοβαροί λόγοι για να αντικαταστήσει το Δικαστήριο την άποψη των εθνικών δικαστηρίων.
Με βάση το προαναφερθέν σκεπτικό, το ΕΔΔΑ έκρινε, με έξι ψήφους υπέρ (έναντι ενός), ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 10 της ΕΣΔΑ.
Υπήρξε ουσιαστική εξισορρόπηση μεταξύ της ελευθερίας έκφρασης και του δικαιώματος προστασίας της ιδιωτικής ζωής/φήμης. Η προσφεύγουσα εταιρεία δεν είχε πραγματοποιήσει διεξοδική έρευνα.
Source/ Author:hudoc.echr.coe.int
