Ποινική καταδίκη χωρίς την εξέταση του κατηγορουμένου και των μαρτύρων
Ο κ. Ghincea, υπάλληλος της νομικής υπηρεσίας στο Δημαρχείο, κατηγορήθηκε για πλαστογραφία, στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων του. Με την ολοκλήρωση των μαρτυρικών καταθέσεων, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο μετέτρεψε την κατηγορία του αιτούντος σε απλή συνέργεια και εν τέλει έκρινε τον αιτούντα αθώο. Στη συνέχεια ασκήθηκε προσφυγή κατά της απόφασης εκ μέρους του εισαγγελέα, για νομικά σφάλματα κατά την αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων, χωρίς την εξέταση, κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, των κατηγορουμένων και των μαρτύρων. Το αναιρετικό δικαστήριο έκρινε τον αιτούντα ένοχο, επιβάλλοντας του ποινή φυλάκισης έξι μηνών με αναστολή. Ο αιτών προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Νο Προσφυγής 36676/06), επικαλούμενος παραβίαση του άρθρου 6§1 της ΕΣΔΑ, καθώς το αρμόδιο δικαστήριο αποφάσισε την ενοχή του χωρίς προηγουμένως να εξετάσει τον ίδιο ως κατηγορούμενο καθώς και τους μάρτυρες.
Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, το αναιρετικό δικαστήριο αποφάνθηκε επί της ενοχής του κατηγορουμένου – αιτούντος χωρίς να εξετάσει νέα αποδεικτικά στοιχεία, βασιζόμενο αποκλειστικά στις καταθέσεις που δόθηκαν κατά την προκαταρκτική διαδικασία. Η έλλειψη εξέτασης των μαρτύρων σε συνδυασμό με τις αντιφατικές πληροφορίες που παρείχε στις αρχές η δεύτερη κατηγορούμενη, θα μπορούσε να αποφευχθεί αν το αρμόδιο δικαστήριο εξέταζε εκ νέου το σύνολο των κατηγορουμένων.
Συνεπώς, το ΕΔΔΑ έκρινε πως υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6§1, και συγκεκριμένα του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, καθώς τo αναιρετικό δικαστήριο όφειλε, προκειμένου να κρίνει με τον κατάλληλο τρόπο την ενοχή ή μη του κατηγορουμένου, να έχει άμεση εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, εξετάζοντας εκ νέου τους κατηγορούμενους και τους μάρτυρες.
Επιμέλεια: Γεωργία Αρχοντή / Επιστημονική Συνεργάτης e-Θέμις
Για τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μπορείτε να ανατρέξετε στον ακόλουθο σύνδεσμο.
Συνεπώς, το ΕΔΔΑ έκρινε πως υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6§1, και συγκεκριμένα του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, καθώς τo αναιρετικό δικαστήριο όφειλε, προκειμένου να κρίνει με τον κατάλληλο τρόπο την ενοχή ή μη του κατηγορουμένου, να έχει άμεση εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, εξετάζοντας εκ νέου τους κατηγορούμενους και τους μάρτυρες
Source/ Author:hudoc.echr.coe.int
