Δίκαιο φαρμακείων - Ίδρυση και εκμετάλλευση φαρμακείων - Ασυμβίβαστα
Μετά τις πρόσφατες νομοθετικές αλλαγές στην φαρμακευτική νομοθεσία αναθεωρήθηκε το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων με την εν μέρει απελευθέρωση του καθεστώτος αδειοδότησης αυτών και τη συνακόλουθη δυνατότητα φυσικών προσώπων μη φαρμακοποιών να λαμβάνουν άδεια ίδρυσης φαρμακείου. Συνάμα καθορίστηκαν οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι περιορισμοί, η διαδικασία και κάθε άλλη λεπτομέρεια σχετικά με τη χορήγηση άδειας ίδρυσης φαρμακείου καθώς και με τη λειτουργία αυτών. Τέλος, σημαντικές ρυθμίσεις περιελήφθησαν αναφορικά με το ακανθώδες ζήτημα του ασυμβίβαστου των κατόχων αδειών ίδρυσης φαρμακείου, χωρίς ωστόσο να ελλείπει και σημαντικός αντίλογος ως προς τις προαναφερθείσες νομοθετικές διατυπώσεις και τη συνταγματικότητα αυτών.
1. ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΑΔΕΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ
Σύμφωνα με το άρθρο 64 παρ. 1 παρ. α΄ του Ν. 4509/2017 και το άρθρο 2 του υπ’ αριθμ. 64/2018 π.δ., το οποίο εκδόθηκε κατόπιν νομοθετικής εξουσιοδότησης του Ν. 4509/2017, ο οποίος αντικατέστησε το Ν. 1963/1991 περί φαρμακευτικής νομοθεσίας, **παρέχεται πλέον η δυνατότητα χορήγησης άδειας ίδρυσης φαρμακείου όχι μόνο σε φαρμακοποιούς αλλά και σε φυσικά πρόσωπα μη φαρμακοποιούς με την επιπρόσθετη υποχρέωση να λειτουργεί το φαρμακείο υποχρεωτικά υπό τη μορφή ΕΠΕ και να ορίζεται σε αυτό ως υπεύθυνος μόνο φαρμακοποιός, ως αντιστάθμισμα ενδεχομένων κινδύνων για τη δημόσια υγεία. **
**Αναλυτικότερα δυνατότητα ίδρυσης φαρμακείων έχουν πλέον: **
α.Φαρμακοποιοί κάτοχοι άδειας άσκησης επαγγέλματος φαρμακοποιού της Ελλάδας ή κράτους μέλους της Ε.Ε.
β.Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του φαρμακοποιού και είναι πολίτες της Ελλάδας ή κράτους μέλους της Ε.Ε.
γ. Συνεταιρισμοί μέλη της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ).
Από τα ανωτέρω πρόσωπα, οι μεν φαρμακοποιοί μπορούν να ιδρύσουν φαρμακείο, είτε ως ατομική επιχείρηση, είτε ως εμπορική εταιρεία οποιασδήποτε μορφής πλην όμως της ανωνύμου εταιρείας, οι δε απλοί ιδιώτες (μη φαρμακοποιοί) μπορούν να ιδρύσουν φαρμακείο μόνο ως ΕΠΕ. Αμφότερα όμως τα ανωτέρω πρόσωπα θα πρέπει να πληρούν τα κατωτέρω προσόντα, που αποδεικνύονται με τα υποβαλλόμενα κατά το άρθρο 217 του Ν. 4281/2014 (Α΄160) αντίστοιχα έγγραφα:
α) Να έχουν την ελληνική ιθαγένεια ή την υπηκοότητα ενός των κρατών μελών της Ε.Ε.
β) Να μην έχουν καταδικασθεί αμετάκλητα σε οποιαδήποτε ποινή για κλοπή, υπεξαίρεση, απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, εγκλήματα κατά των ηθών, συκοφαντική δυσφήμιση, για πράξεις που έχουν σχέση με την άσκηση του επαγγέλματος του, κιβδηλεία, παραχάραξη, παράβαση κακουργηματικού χαρακτήρα των διατάξεων των νόμων περί ναρκωτικών, του άρθρου 187Α του Ποινικού Κώδικα όπως αυτός ισχύει ή να μην έχουν καταδικασθεί αμετάκλητα για κακούργημα ή καθ’ υποτροπή για πλημμέλημα για το οποίο επεβλήθη η στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων ή να μην έχουν παραπεμφθεί με αμετάκλητο βούλευμα για κάποιο από τα παραπάνω αδικήματα,
γ) Να μην οφείλουν στο Ελληνικό Δημόσιο οποιαδήποτε οφειλή από φόρους, πρόστιμα ή άλλη αιτία,
δ) Να μην τους έχουν επιβληθεί ως κύρωση η οριστική ανάκληση της άδειας ίδρυσης φαρμακείου ή φαρμακαποθήκης.
2. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ
Αναφορικά με τη διαδικασία χορήγησης άδειας φαρμακείου το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο διακρίνει μεταξύ δύο καίριων περιπτώσεων. Η πρώτη περίπτωση αφορά άδειες ίδρυσης από φαρμακοποιούς και η δεύτερη αφορά άδειες ίδρυσης από ιδιώτες μη φαρμακοποιούς. Η κάθε μία περίπτωση αντιμετωπίζεται διαφορετικά όσον αφορά τις τιθέμενες προϋποθέσεις χορήγησης αδειών ενώ υπάρχουν και κοινές ρυθμίσεις για φαρμακοποιούς και μη.
ΚΟΙΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ - ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Οι ενδιαφερόμενοι (φαρμακοποιοί ή μη) για ίδρυση φαρμακείου που συγκεντρώνουν τις ανωτέρω προϋποθέσεις θα πρέπει να υποβάλλουν είτε ηλεκτρονικά είτε σε έντυπη μορφή (άρθρο 217 του Ν. 4281/2014) αίτηση στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφερειακής Ενότητας της έδρας του φαρμακείου. Ο αιτών οφείλει εντός μηνός από την κατάθεση της αίτησης να υποβάλει στην ανωτέρω Διεύθυνση τα προβλεπόμενα από το νόμο δικαιολογητικά, ήτοι αυτά των ανωτέρω περ. α,β,γ,δ, όπως ορίζονται στο άρθρο 217 του Ν. 4281/2014. Σε διαφορετική περίπτωση η αίτηση παύει να έχει ισχύ. Μετά τη χορήγηση της άδειας, η οποία παρέχεται με απόφαση του κατά τόπον αρμόδιου Περιφερειάρχη, πρέπει αυτή να δηλωθεί από τον κάτοχό της στον οικείο φαρμακευτικό σύλλογο εντός 60 ημερών. Σημειώνεται ότι σε περίπτωση συνεταιρισμών φαρμακοποιών Ελλάδος απαιτείται η αιτιολογημένη απόφαση του Δ.Σ. της ΟΣΦΕ για τη χορήγηση της άδειας.
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΗ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ
Σε περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος δεν είναι φαρμακοποιός αλλά απλός ιδιώτης απαιτείται να συστήσει, πριν τη χορήγηση άδειας λειτουργίας, Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ), υπό την μορφή της οποίας θα λειτουργεί υποχρεωτικά το φαρμακείο και να εξεύρει έναν φαρμακοποιό, ο οποίος θα διατελεί υπεύθυνος του φαρμακείου όχι μόνο τυπικά αλλά κυρίως ουσιαστικά και μάλιστα θα μετέχει στην εταιρική σύνθεση με ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον 33% στο κεφάλαιο, τα κέρδη και τις ζημίες της εταιρείας. (άρθρο 2 παρ. 2 & άρθρο 2 παρ.5 στοιχ. α΄ π.δ. 64/2018). Εν συνεχεία ο ιδιώτης πρέπει να συνοδεύσει την αίτηση του με υπεύθυνη δήλωση στην οποία δηλώνει τα πλήρη στοιχεία του φαρμακοποιού που θα είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του φαρμακείου. Ο εν λόγω υπεύθυνος φαρμακοποιός εγγράφεται υποχρεωτικά στον οικείο φαρμακευτικό σύλλογο. Η προϋπόθεση αυτή (σύσταση ΕΠΕ, συμμετοχή στο εταιρικό κεφάλαιο του υπευθύνου φαρμακοποιού κατ’ ελάχιστον με ποσοστό 33%) πρέπει να συντρέχει καθ’ όλο το χρόνο της λειτουργίας του φαρμακείου από την ΕΠΕ καθώς σε οποιαδήποτε μεταβίβαση των εταιρικών ποσοστών.
Σημειώνεται ότι ένας φαρμακοποιός μπορεί να δηλωθεί ως υπεύθυνος μόνο σε ένα φαρμακείο, είτε η άδεια ίδρυσης χορηγείται σε ιδιώτη, είτε χορηγείται στον ίδιο το φαρμακοποιό.
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ
Ο κανονιστικός νομοθέτης επιφυλάσσει διαφορετική αντιμετώπιση στη μορφή λειτουργίας ενός φαρμακείου από φαρμακοποιό. Πιο συγκεκριμένα, ενώ ο ιδιώτης μπορεί να ιδρύσει φαρμακείο μόνο υπό τη μορφή ΕΠΕ στην οποία συμμετέχει όπως προαναφέρθηκε με ελάχιστον ποσοστό συμμετοχής 33% ένας υπεύθυνος φαρμακοποιός, ο νομοθέτης δίνει τη δυνατότητα στους φαρμακοποιούς να ιδρύσουν φαρμακείο είτε ως ατομική επιχείρηση είτε ως εταιρεία οποιασδήποτε μορφής εκτός από ανώνυμη εταιρεία. Ο αποκλεισμός του εταιρικού τύπου της ανώνυμης εταιρείας για τη λειτουργία των φαρμακείων δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος (ΣΤΕ 3905/1988), καθώς η ΑΕ αποτελεί μια εταιρική νομική μορφή που δεν εξασφαλίζει τον ουσιαστικό έλεγχο της εταιρείας προσωπικά από τον αδειούχο επιστήμονα φαρμακοποιό. Υπενθυμίζεται επίσης ότι υπεύθυνος μπορεί να είναι φαρμακοποιός μόνο σε ένα φαρμακείο. Τέλος, τα τυπικά προσόντα (βλ. ανωτέρω περ. α,β,γ,δ) θα πρέπει να συντρέχουν προφανώς και στο φαρμακοποιό ως κάτοχο άδειας ίδρυσης φαρμακείου αλλά και ως υπευθύνου φαρμακείου.
Σε περίπτωση που ιδρυθεί φαρμακείο υπό τη μορφή εταιρείας θα πρέπει εντός ενός μήνα από την καταχώρηση αυτής στο ΓΕΜΗ να κατατεθεί ακριβές αντίγραφο του καταστατικού των εταιρειών θεωρημένο από το ΓΕΜΗ στη Διεύθυνση Φαρμάκων και Φαρμακείων της κατά τόπον αρμόδιας Περιφερειακής Ενότητας καθώς και στον οικείο Φαρμακευτικό Σύλλογο. Το ίδιο ισχύει και για τις τροποποιήσεις του εταιρικού καταστατικού και όλες τις μεταβολές της εταιρείας.
3.. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ
Ο κανονιστικός νομοθέτης θέτει δύο σημαντικούς περιορισμούς αναφορικά με τη χορήγηση αδειών, έναν ποσοτικό και ένα πληθυσμιακό, είτε πρόκειται για ιδιώτη είτε για φαρμακοποιό.
Ποσοτικός Περιορισμός: Ειδικότερα, για το έτος 2018 επιτρέπεται η χορήγηση μέχρι και 8 αδειών, για το έτος 2019 μέχρι και 9 αδειών και για το έτος 2020 μέχρι και 10 αδειών στο ίδιο φυσικό πρόσωπο. Σημειώνεται περαιτέρω ότι κάθε άδεια ίδρυσης αντιστοιχεί σε 1 κατάστημα ή υποκατάστημα φαρμακείου. Η άδεια δε ιδρύσεως του υποκαταστήματος προσμετράται στο σύνολο των αδειών που δικαιούται ένα πρόσωπο να λάβει.
Πληθυσμιακός Περιορισμός: Επιπροσθέτως, η άδεια ίδρυσης φαρμακείου υπόκειται σε πληθυσμιακά όρια όπως αυτά ορίζονται στην παρ. 3 του άρθρου 36 του ν. 3918/2011, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την παράγραφο 1 του άρθρου 70 του ν. 3984/2011 (Α΄ 150), στην οποία παραπέμπουν οι διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 4 του π.δ. 64/2018: «Για την προστασία της δημόσιας υγείας και την ορθολογική κατανομή των φαρμακείων στην επικράτεια, καθορίζεται αναλογία ενός φαρμακείου ανά χίλιους (1.000) κατοίκους, κατ’ αρχήν σε επίπεδο τοπικών κοινοτήτων και, όπου αυτές δεν υπάρχουν, σε επίπεδο δημοτικών κοινοτήτων ή δημοτικών ενοτήτων και, όπου δεν υπάρχουν τοπικές ή δημοτικές κοινότητες, ούτε δημοτικές ενότητες, σε επίπεδο δήμων, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87). Σε τοπικές ή δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό έως χιλίων κατοίκων επιτρέπεται η χορήγηση μίας άδειας φαρμακείου. Στα όρια της Περιφέρειας Αττικής και της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, όπως ορίζονται στο ν. 3852/2010 … καθώς και σε δήμους με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων η ανωτέρω αναλογία κατοίκων ανά φαρμακείο καθορίζεται σε επίπεδο δημοτικών ενοτήτων με βάση την τελευταία απογραφή».
4. ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ
Στη παρ. 5 εδ. γ΄ του άρθρου 2 Π.Δ. 64/2018 ο κανονιστικός νομοθέτης προσδιορίζει όλες τις κατηγορίες προσώπων που απαγορεύεται να συμμετέχουν σε εταιρείες φαρμακείων λόγω ασυμβίβαστων ιδιοτήτων. Τα ασυμβίβαστα αυτά μάλιστα, αφορούν τόσο τους φαρμακοποιούς όσο και τους μη φαρμακοποιούς που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε εταιρείες φαρμακείων, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Υγείας: «στην απαγορευτική διάταξη της παρ. 5 (γ’) του άρθρου 2 του Π.Δ. 64/2018 εμπίπτει κάθε φυσικό πρόσωπο με τις συγκεκριμένες ιδιότητες που αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο και δεν μπορεί να συμμετάσχει ως εταίρος σε εταιρεία που λειτουργεί φαρμακείο, ανεξαρτήτως του εάν είναι φαρμακοποιός ή ιδιώτης μη φαρμακοποιός».
Πιο συγκεκριμένα, απαγορεύεται απολύτως η συμμετοχή σε εταιρείες που λειτουργούν φαρμακείο, ως εταίρου:
i)φυσικού προσώπου που είναι ιατρός οποιασδήποτε ειδικότητας ή οδοντίατρος, ή
ii)νομικού προσώπου που έχει συσταθεί από ιατρούς ή οδοντιάτρους με αντικείμενο δραστηριότητας ιατρικές ή οδοντιατρικές πράξεις.
iii)φυσικού ή νομικού προσώπου που: αα) έχει ως κύρια ή παρεπόμενη δραστηριότητα την λειτουργία ιδιωτικών διαγνωστικών εργαστηρίων πάσης φύσεως, ββ) είναι Κάτοχος Άδειας Κυκλοφορίας (ΚΑΚ) φαρμάκων ή έχει ως κύρια ή παρεπόμενη δραστηριότητα την Παραγωγή ή Εισαγωγή ή Αντιπροσώπευση ή Χονδρική Πώληση και Εμπορία Φαρμάκων.
iv)φυσικού ή νομικού προσώπου που μετέχει υπό οποιαδήποτε ιδιότητα (νομίμου εκπροσώπου ή μετόχου ή εταίρου ή μετόχου τρίτου νομικού προσώπου) σε εταιρείες ιδιωτικών διαγνωστικών εργαστηρίων πάσης φύσεως, ή φαρμακευτικές εταιρείες πάσης φύσεως (ήτοι ΚΑΚ, ή Παραγωγούς ή Εισαγωγείς ή Αντιπροσώπους ή Χονδρεμπόρους Φαρμάκων) ή σε συνδεδεμένες με αυτές επιχειρήσεις εφόσον καθ’ όλη τη χρονική περίοδο από την έναρξη έως την παύση της δραστηριότητας λειτουργίας και εκμετάλλευσης του φαρμακείου ως προς την φαρμακευτική εταιρεία ή την εταιρεία διαγνωστικού εργαστηρίου ή την συνδεδεμένη με αυτές επιχείρηση:
αα) είναι ή υπήρξε, κύριος ή επικαρπωτής αριθμού μετοχών ή ποσοστών ή μεριδίων που το κατατάσσουν ή κατέτασσαν μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων μετόχων ή εταίρων της εταιρείας, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που είτε η απόκτηση των μετοχών ή ποσοστών ή μεριδίων οφείλεται σε κληρονομική διαδοχή ή σε αγοραπωλησίες μέσω τρίτων προσώπων σε οργανωμένες χρηματοοικονομικές αγορές, είτε η κατάταξη στους δέκα μεγαλύτερους μετόχους οφείλεται σε μεταβιβάσεις μετοχών ή ποσοστών ή μεριδίων μεταξύ τρίτων προσώπων, οπότε και το κώλυμα συντρέχει όταν η κατοχή των μετοχών ή των ποσοστών ή των μεριδίων υπερβαίνει το χρονικό διάστημα των τεσσάρων μηνών από το χρόνο της μεταβολής ή
ββ) κατέχει ή κατείχε, από οποιαδήποτε αιτία δικαιώματα ψήφου στη Γενική Συνέλευση, που το κατατάσσουν ή κατέτασσαν ανάμεσα στους δέκα μεγαλύτερους κατόχους δικαιωμάτων ψήφου της εταιρείας, με εξαίρεση την περίπτωση που το ανωτέρω δικαίωμα ψήφου οφείλεται σε κληρονομική διαδοχή ή σε αγοραπωλησίες μέσω τρίτων προσώπων σε οργανωμένες χρηματοοικονομικές αγορές ή σε μεταβιβάσεις μεταξύ τρίτων προσώπων, οπότε και το κώλυμα συντρέχει όταν η κατοχή του ανωτέρω δικαιώματος ψήφου υπερβαίνει το χρονικό διάστημα των τεσσάρων μηνών από το χρόνο της μεταβολής ή
γγ) έχει ή είχε, το δικαίωμα είτε από το νόμο είτε από το καταστατικό της εταιρείας είτε μέσω εκχώρησης σχετικού δικαιώματος άλλων μετόχων να διορίζει ή να ανακαλεί μέλη του διοικητικού συμβουλίου, ή να εκπροσωπεί την εταιρεία
δδ) κατάρτισε ή είχε καταρτίσει, αμέσως ή εμμέσως, συμβάσεις και εν γένει συμφωνίες με την επιχείρηση, από τις οποίες η τελευταία απέκτησε έσοδα ή άλλα οικονομικά οφέλη κατά την αμέσως προηγούμενη χρήση της, τα οποία αντιστοιχούν τουλάχιστον στο ένα δέκατο (1/10) των ακαθάριστων εσόδων της επιχείρησης κατά τη χρήση αυτή.
v)συζύγου ή συγγενούς έως β’ βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας των φυσικών προσώπων που αναφέρονται στις περιπτώσεις iii καιiν ανωτέρω.
Ερευνώντας το υλικό της πρόσφατης αυτής νομοθεσίας παρατηρούμε την ύπαρξη ενός σημαντικού νομοθετικού κενού. Αναλυτικότερα, ενώ υπάρχει ρητή απαγόρευση για τις ανωτέρω κατηγορίες προσώπων, λόγω ασυμβίβαστου, ως προς τη συμμετοχή σε εταιρείες φαρμακείων, δεν υπάρχει καμία αντίστοιχη απαγόρευση για τη συμμετοχή αυτών σε ατομικές επιχειρήσεις φαρμακείου. Με άλλα λόγια στο νέο Π.Δ. υπάρχει «παραθυράκι» για τη δυνατότητα φυσικού προσώπου που έχει κάποια από τα ασυμβίβαστα του άρθρου 2 παρ. 5 εδ. γ΄ να ιδρύσει φαρμακείο υπό τη μορφή ατομικής επιχείρησης, εφόσον ο έχων το ασυμβίβαστο είναι ταυτόχρονα και φαρμακοποιός (καθώς όπως ειπώθηκε παραπάνω μόνο φαρμακοποιός μπορεί να ιδρύει ατομική επιχείρηση). Για παράδειγμα το ΠΔ δεν απαγορεύει σε φυσικό πρόσωπο που διατηρεί ατομική επιχείρηση φαρμακείου να συμμετέχει παράλληλα ως μεγαλομέτοχος σε φαρμακαποθήκης, φαρμακοβιομηχανία, αντιπροσωπεία κτλ.
Σημειώνεται ωστόσο ότι το έλλειμμα αυτό έχει εντοπιστεί από το Υπουργείο Υγείας και για την ίαση του προωθείται νομοθετική ρύθμιση, προβλέπουσα την απαγόρευση ίδρυσης ατομικής επιχείρησης φαρμακείου από φαρμακοποιούς που εμπίπτουν στα ασυμβίβαστα του άρθρου 2 περ. 5, αλλά και τη θέσπιση μεταβατικής διάταξης για τη συμμόρφωση όλων των φαρμακείων που αδειοδοτήθηκαν επ’ ευκαιρία του ανωτέρω κενού δικαίου.
Σε περίπτωση που υιοθετηθεί μια τέτοια νομοθετική παρέμβαση, αυτό στη πράξη θα σημαίνει ότι ένας φαρμακοποιός δεν θα μπορεί να ιδρύει και να λειτουργεί ατομική επιχείρηση φαρμακείου ούτε να συμμετέχει σε εταιρεία φαρμακείου εάν για παράδειγμα και όλως ενδεικτικά α) ο ίδιος περιλαμβάνεται στους 10 μεγαλομετόχους των εταιρειών που ορίζονται στο άρθρο 2 παρ. 5γ β) ο ίδιος μετέχει στη διοίκηση μιας εκ των παραπάνω εταιρειών ασκώντας έτσι κύρια ή παρεπόμενη επαγγελματική δραστηριότητα γ) οι συγγενείς του αιξ αίματος ή αγχιστείας μέχρι β΄ βαθμού (ήτοι οι γονείς του, τα παιδιά του, ο/η σύζυγος του, πεθερός/ά, εγγόνια, νύφη, κουνιάδος/α) μετέχουν στις προαναφερόμενες επιχειρήσεις με αυξημένα ποσοστά (άνω των 10%) ή διοικούν τις επιχειρήσεις αυτές δ) οι συγγενείς του μέχρι β΄ βαθμού είναι επίσης φαρμακοποιοί και μέλη προμηθευτικού συνεταιρισμού και έχουν εκλεγεί στη διοίκηση αυτών, ασκώντας έτσι παρεπόμενη δραστηριότητα, αν λογισθεί ως κύρια δραστηριότητα η λειτουργία φαρμακείου.
Καταλήγοντας, προτού αποφασίσει ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος να εκκινήσει τη διαδικασία αδειοδότησης για ίδρυση φαρμακείου, δέον όπως λάβει σοβαρά υπόψη το προσφάτως αναθεωρηθέν κανονιστικό – νομοθετικό πλαίσιο, καθώς επίσης και τις ασυμβίβαστες ιδιότητες που προβλέπονται ρητώς, προς αποφυγή δυσάρεστων εκπλήξεων.
Από τα ανωτέρω πρόσωπα, οι μεν φαρμακοποιοί μπορούν να ιδρύσουν φαρμακείο, είτε ως ατομική επιχείρηση, είτε ως εμπορική εταιρεία οποιασδήποτε μορφής πλην όμως της ανωνύμου εταιρείας
Source/ Author:Αρθρογραφία / Ειρήνη Αϊβαλιώτη
